Τετάρτη 24 Σεπτεμβρίου 2008

ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΗ ΑΠΟΡΙΑ

Ο πιστός μας πιστός Stardust30

έθεσε δια στιχακίων

μιαν απορία εις το ιερατείον:


Εσύ που ξέρεις τα πολλά και ο νους σου κατεβάζει....

Για πες μου λοιπόν ποιά είναι η ταινία που έπαιξε η θεά μας,
ο λαμπερός κατάλευκος μονόκερος που ζει στα όνειρά μας,
και αν το όνομά της βρεις τότε σίγουρα θα δεις,
πως το υλικό που είμαστε φτιαγμένοι σίγουρα θα βρεις..





Αφού κατήλθε εντός των ιερών αδύτων

και τέλεσε τελετήν μετά ιερών βοτάνων

και κοινώνησε μετά του πνεύματος της θεάς

η Μεγάλη Αρχιέρεια έγραψε τας εξής γραμμάς:


Γνωρίζω των μονόκερων όλα τα μυστικά
Ανεξαρτήτως χρώματος, σχήματος και λοιπά
Το εν λόγω αριστούργημα ασμένως εθεάθη
Υπό πολλών σινέφιλων, και έτερψε τα πλήθη

Το είδα κι εγώ με τους πολλούς, ωσάν κοινή θνητή
Και πιότερο μου άρεσε ο ρόλος του κακού
Γιατί στο ρόλο του καλού είχαν ένα ξενέρι
Θωμάς Κρούζος λεγότανε, κ' είναι μεγάλο αστέρι

Μα ο άλλος ο μαυριδερός με κέρατα του τράγου
Τιμόθεος ο Κάρυος, γνωστός από παλιά
Στους γνώστες του θεάματος του κινηματογράφου
Στο «Ρόκι χόρρορ πίκτσερ σόου» θριάμβευσε λαμπρά

Ωστόσο μακρηγόρησα, και για να ολοκληρώνω
Το έργον τούτο θετικώς πως γνώρισα δηλώνω
«ΘΡΥΛΟΣ» ο τίτλος ήτονε, και ένα έχω να πω
Τον κινηματογράφο εγώ πολύ τον αγαπώ!


Ο ως άνω στιχουργικός διάλογος αναρτάται με πρωτοβουλία του ιερατείου και κατόπιν υπενθυμίσεως του ως άνω πιστού.

Επισυνάπτεται η υπενθύμισης για λόγους αρχείου και διαφάνειας:


Τους στίχους που μου έταξες στο μπλογκ σου δεν τους είδα,

μα μήπως να τους ξέχασες, μικρή μου ηλιαχτίδα;

Τέτοια ωραία ποίηση, τέτοιοι ωραίοι στίχοι,

είναι κρίμα και άδικο, να χουν μοιραία τύχη..

Γι'αυτό σου λέω έσπευσε, και δώσ' τους στο λαό σου,

γιατί ο λαός θέλει θεάματα, για να 'ρθει στο πλευρό σου...





2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Μα τί εξαίσια και θεϊκής προελεύσεως ποίηση είναι τούτη;
Έχω μείνει εκστασιασμένος!
Μα αν δεν είναι απόδειξη αυτή πως το πνεύμα της Θεάς Μας μας εφώτισε δια να την γεννήσουμε αυτή τη ανεπανάληπτης σύλληψης μελωδία τότε ποιά είναι αλήθεια;

Ανώνυμος είπε...

Τρομεροαπιθανοανήκουστο!

(όπως είχε κάποτε και ένας Ντακ -δεν θυμάμαι ποιος)

Πιστός Εκστασιασμένος